Sør gaat over een geschiedenisleraar en een aantal van zijn leerlingen, met Marjolijn van Heemstra in het bijzonder. Het verhaal brengt je terug naar een middelbare school in Rotterdam, in de jaren ’90.
Marjolijn van Heemstra zat toen op die middelbare school. Zij herinnert zich vooral een positieve tijd. De normale dingen die pubers doen. Een les is haar het meest bijgebleven, die van Sør. Sør was een geschiedenisleraar die mooi kon vertellen en in haar ogen wilde verbinden. De meest prominente herinnering aan hem is een les met uitzicht op het olifantenverblijf van Blijdorp. Hij vertelde over het belang van kijken door verschillende ramen. Vanuit meerdere hoeken de olifanten aanschouwen en zien dat het beeld telkens net iets anders is.
Hoe het kan dat juist deze man kort na het eindexamen van Van Heemstra Leefbaar Rotterdam opricht en nu actief is binnen de PVV stelt haar voor een raadsel. Ze besluit het uit te gaan zoeken. Door middel van enkele interviews met oud-schoolgenoten, oud-docenten en Sør himself probeert ze deze vraag te beantwoorden.
Een antwoord op de kanteling blijkt moeilijk te geven. Gaandeweg komt ze erachter dat perceptie een belangrijke rol speelt in dit verhaal. Op welke manier kijk je naar de tijd op de middelbare? Welke herinneringen blijven hangen en welke juist niet? Deze vragen maken de podcast meer een zelfonderzoek dan een duidelijk antwoord. Dat stelde mij teleur; mijn verwachtingen waren niet uitgekomen. Ik verwachtte een verhaal over politiek en idealen. In plaats daarvan kwam er af en toe wat gebrabbel en een wollige kern.
Misschien is deze wollige kern ook wel waar het antwoord in verscholen ligt. In de derde en laatste aflevering gaat Van Heemstra terug naar Sør voor een tweede gesprek. Ze heeft nog niet alle antwoorden gevonden op de vragen die ze had. In het eerste gesprek met Sør (in aflevering twee) vielen ze beiden terug in hun eigen riedeltje, het links versus het rechts. Het tweede gesprek laat nog meer de ‘andere’ kant van de geschiedenisleraar zien. De menselijke kant, die minder verwacht wordt als het over een sterk rechts georiënteerde politicus gaat. Ook hij heeft een boel meegemaakt, wat deels verklaart waarom hij bepaalde keuzes heeft gemaakt.
Het blijft natuurlijk psychologiseren en dat dat haar hobby is geeft Marjolijn van Heemstra zeker toe. In deze podcast mag dat van mij iets minder. Wel is de gedachtegang om in gesprek te gaan met jouw eigen boze buurman een nobele. Wanneer de ideeën van jou en de ander zodanig verschillen en je niet in gesprek gaat, kan diegene de vijand worden. Alleen door te ontmoeten, kun je beter elkaars ideeën en gedachten begrijpen. Dat is een nobel streven.
Ook podcast Sør luisteren? Dat kan hier:
0 reacties