De naam Steven Battelle is geen kleine in de muziekwereld. Battelle kreeg de meeste bekendheid met band LostAlone, waarvoor hij de leadzang/gitaar verzorgde en alle muziek en teksten voor schreef. De band wist met hun single ‘Blood Is Sharp’ honderdduizenden views binnen te slepen en stond als voorprogramma van de bekende band My Chemical Romance (MCR) in grote arena’s. LostAlone’s 2e album ‘I’m A UFO In This City’ had zelfs de zanger van MCR, Gerard Way, als executive producer. Na het uit elkaar gaan van LostAlone in 2014 ging Battelle solo verder. In zowel het najaar van 2018 als het voorjaar van 2019 bracht hij drie nieuwe nummers uit, en nieuw album ‘Midnight Between Months’ is 19 juli verschenen. Hoog tijd dus om zijn carrière nog eens onder de loep te nemen.
Voordat Battelle in LostAlone zat, speelde hij in de band Intentions Of An Asteroid (voorheen Stumble genoemd). Deze band bracht in 2002 het album ‘Clear Water Paranoia’ uit. De muziek op dit album was veelal harde rock en werd aangevuld door de soms ruige zang van Battelle. Het album heeft een gelijksoortig ongepolijst gevoel als het album ‘I Brought You My Bullets, You Brought Me Your Love’ van My Chemical Romance, dat ook in 2002 verscheen: beide albums zijn gemaakt door jonge, ruwe bands vol potentie. Zo zijn in het nummer ‘Wait Don’t Fire’ van Intentions… al sterke gitaren, enkele vocale harmonieën en een goed, hard stemgeluid van Battelle te horen. Deze zouden de basis vormen voor alles wat later kwam.
Uit Intentions Of An Asteroid vloeide in 2005 LostAlone voort. Deze band bracht drie albums uit: ‘Say No To The World’ in 2007, ‘I’m A UFO In This City’ in 2012 en ‘Shapes Of Screams’ in 2014. Daarnaast hebben ze ook verscheidene demo’s, covers en (kerst)singles op hun naam staan. LostAlone bood een gevarieerde mix van rustigere nummers zoals ‘Time For Life’ en ‘Orchestra Of Breathing’ en hardere nummers zoals ‘Do You Get What You Pray For?’, ‘Blood Is Sharp’ en ‘Telepathy Nights’. Ze konden nog steeds snelle en ruige muziek maken zoals Intentions… dat deed, maar in LostAlone klonken de nummers door de jaren heen steeds scherper en beter opgebouwd. Vooral de gitaarriffs van Battelle gooiden hoge ogen en gaven hem zelfs de bijnaam “Jesus of the guitar”. Hij speelde zulke lastige dingen dat hij soms op een gitaar met twee stelen speelde. Zijn zang mag echter niet vergeten worden: deze was immers ook uitstekend. Er zijn niet veel mensen die zo een kracht achter hun stem kunnen zetten zoals Battelle dat deed in onder andere ‘We Are The Archaeology Of The Future’s Past’ en ‘Creatures’. Er is geen nummer van LostAlone dat ik niet zou aanraden: het zijn stuk voor stuk geweldige nummers met sterke teksten.
Nadat LostAlone in 2014 stopte, ging Steven Battelle solo verder onder zijn eigen naam. Battelle’s eerste solo nummer, ‘The Jump’ uit 2016, liet gelijk zien dat hij nog even goed is als voorheen. Het is een perfect opgebouwd lied, met een prachtige strijkerspartij. Hier was al te horen dat Battelle’s nieuwe muziek iets rustiger zou zijn dan de muziek van LostAlone: op zijn eerste soloalbum, ‘Exit Brain Left’ uit 2016, zijn verrassend veel nummers zonder harde gitaren te vinden. Ook bracht hij in 2017 meerdere mooie, zachte en theatrale nummers onder de naam VØICES1Fun Fact: ‘steven’ is een Middel-Engels woord voor ‘stem’, AKA ‘voice’. Steven Battelle wist dit echter niet toen hij VØICES als 2e artiestennaam uitkoos! uit, een project waarbij een vrouwelijke zangeres de vocale partijen verzorgde. Dit betekent echter niet dat Battelle zijn bijzondere gitaarriffs niet meer laat horen. Zijn EP uit 2018 ‘Life Is Company Me Is A Crowd’ bevat meerdere sterke riffs. De riff in ‘Berlin Wheel’ is bijvoorbeeld memorabel en direct herkenbaar.
Steven Battelle heeft in het najaar van 2018 drie nieuwe singles uitgebracht: ‘Apple Tree’, ‘Shipwrecked’ en ‘Relax!!!’. Deze nummers bevestigen wederom Battelle’s muzikale talent. ‘Apple Tree’ is anders dan wat we voorheen van hem gehoord hebben: dreigender, ruw en doordacht tegelijk, maar nog altijd uniek. ‘Relax!!!’ heeft een plotselinge overgang tussen muzikale onderdelen, maar is verder een uitstekend lied met inspirerende teksten en een verslavend karakter. ‘Shipwrecked’ heeft werkelijk alles wat je in een nummer van Steven Battelle zou willen horen: een goede opbouw, (vocale) harmonieën, gitaren, strijkers en zorgvuldig geschreven teksten. De 1e single van dit jaar, ‘Stick To Your Dreams Not To Your Guns’, is weer van hetzelfde hoge niveau, en bevat naast een mooie titel ook wederom sterke gitaren en inspirerende lyrics. Opvolger ‘Shark Infested Stalker’ is een episch epos van 7 minuten, en het 80’s pop-achtige ‘Running Wild In New York City’ zou wel eens een echte hit kunnen worden. Battelle’s tweede soloalbum belooft een waardevolle aanvulling op zijn oeuvre te zijn. Ik kijk er al maanden naar uit. En album drie is al in de maak.
Steven Battelle’s 2e album, Midnight Between Months, is 19 juli verschenen. Steven is 12 september live te zien in de Boston Music Room in Londen, waar hij zowel zijn nieuwe solo materiaal als akoestisch oud materiaal van LostAlone zal spelen.
0 reacties