Die ochtend was ik bij mijn antiquaar langs gegaan om van de nieuwe oogst te proeven, en vond daarin Gerrit Mannoury’s Mathesis & Mystiek uit 1924. Toen ik dit boek, met de ondertitel ‘een signifiese studie van kommunisties standpunt’, opende, viel mij naast een lyrische ode aan Lenin en de regelmaat waarmee het over logaritmen enerzijds en zielsbewegingen anderzijds sprak, ook het ex libris van ene Henri Baudet op.
Wat die oktobervrijdag onvergetelijk maakte, was dat ’s middags deze naam weer zou vallen. Voor een onderzoek interviewde ik die herfstdag een ex-communist en emeritus hoogleraar politieke theorie in de Aerdenhoutse villa van zijn schoonmoeder. Opvallend aan dit GroenLinkse gemeenteraadslid is zijn grote polemische betrokkenheid op het conservatief-rechtse webblog De Dagelijkse Standaard. Hij schrijft hierop geregeld stukken over politiek incorrecte onderwerpen, en reflecteert daarbij tevens op ontwikkelingen van het rechts Nederland waarvoor hij schrijft.
Dat Thierry Baudet dan ook in zijn vizier ligt, lijkt vanzelfsprekend. Mijn hoogleraar–gastheer begon al snel over zijn relatie met de familie Baudet te spreken. Hij had ooit in De Volkskrant geschreven dat Thierry’s allang overleden grootvader, Henri Baudet, niet trots op hem en zijn proefschrift zou zijn: het cultuurrelativisme waar de jonge telg van gruwelt, was volgens de oude man namelijk het fundament van het Europese wereldbeeld. Polemiek is van succes verzekerd wanneer deze tot het intergenerationele wordt getild. Zo gaat deze oud-CPN’er met zijn Baudets om.
Maar waarom stond Henri Baudets ex libris in Mathesis & Mystiek? Velen zullen aan dit vergeten meesterwerk geen waarde hechten, maar ik heb zeer veel waardering voor auteur Mannoury, waardoor ik die ochtend zonder aarzeling het boekje uit de kast pakte. De Mannoury, die naast zijn hoogleraarschap wiskundige wijsbegeerte, en naast zijn trotskistisch-gemotiveerde ex-CPN-lidmaatschap, ook nog eens via advertenties in internationale tijdschriften geld inzamelde voor de weduwe van een arbeider-esperantist wiens biograaf ik ben. Die Gerrit Mannoury.
En die Henri Baudet? Is dat dan de grootvader die niet trots is op Thierry? (Las die mijn Gerrit Mannoury? Dan is het niet gek dat ‘hij’ Thierry’s proefschrift niet heel diepgaand vond!) Mogelijk, maar geheel logisch is het niet. Het was namelijk Thierry’s overgrootvader, Henri Baudet sr., die ook hoogleraar in de wiskunde was, en zich daarom eerder gedwongen zou moeten voelen om deze studie in de significa te lezen. Senior stierf echter in 1921, dus die zal het niet zijn. Junior werd daarentegen pas geboren in 1919. Hij was vijf toen Mannoury zijn Mathesis & Mystiek uit eigen beurs uitgaf. Kleuters hebben echter geen ex librissen, maar misschien heeft junior de zijne later op het erfstuk geplakt?
Hoe dan ook is de familiegeschiedenis van de Baudets verweven met het schrijfwerk van ex-CPN’ers; schrijfwerk dat ze steeds zelf weer opzoeken, tot het moment toen Thierry of zijn vader besloot dit erfstuk aan de boekenboer te verbrassen. Blijkbaar waren ze erachter gekomen dat één ex-CPN’er eigenlijk wel genoeg voor ze is. Hoe het ook zij, dit erfstuk is nu van mij en ik hoop dan ook dat de familie Baudet er geen aanspraak meer op zal maken.
0 reacties