Wake up, sheeple! De aarde is plat en we worden overheerst door lizardpeople. Tegenwoordig is er een overvloed aan conspiracy theories. Maar wat doe je wanneer niemand naar jouw ideeën wil luisteren? Je hebt alle nieuwszenders gebeld of geschreven om je verhaal over te brengen en desondanks ontbreekt het men gewoon aan interesse. Op dit punt begint het verhaal van de Toynbee Tiles.
Midden in de jaren tachtig werden in Philadelphia de eerste Toynbee Tiles gevonden. Deze tegels waren gemaakt van linoleum en tot de dag van vandaag van onbekende afkomst. In de jaren negentig verschenen er honderden tegels in grote steden in de Verenigde Staten en Zuid-Amerika. Deze eerste tegels bevatten allemaal ongeveer dezelfde boodschap. Die luidde als volgt:
TOYNBEE IDEA
KUBRICKS ‘2001
RESURRECT DEAD
ON PLANET JUPITER
Vele mensen hebben veel tijd – te veel tijd – gestoken in het ontrafelen van de boodschap. Sommige delen van de boodschap spreken redelijk voor zich, namelijk ‘KUBRICKS ‘2001’ wat doelt op 2001: A Space Odyssey. In de laatste act van de film wordt de hoofdrolspeler herboren terwijl hij op missie is naar Jupiter. RESURRECT DEAD ON PLANET JUPITER lijkt ook redelijk duidelijk: laten we de doden nieuw leven inblazen, en dan wel op Jupiter. Over de rest van de tegel wordt meer gediscussieerd.
Over het TOYNBEE IDEA deel van de tegel bestaan meerdere theorieën, maar de meest bekende en meest waarschijnlijke in mijn ogen is dat Toynbee verwijst naar een persoon. Mogelijk Arnold Joseph Toynbee (1889-1975), een Britse historicus, filosoof, professor en all around intellectueel. Als het gaat om de ideeën van Arnold J. Toynbee is er genoeg keuze, de man heeft namelijk honderden papers, artikelen en boeken geschreven. Het idee waarnaar ik denk dat verwezen wordt, is zijn studie naar het ontstaan en vervallen van samenlevingen. Volgens Toynbee bloeien samenlevingen wanneer de leiders creatieve oplossingen bedenken op problemen. Doen samenlevingen dit niet, dan gaan ze ten onder.
Een verhaal genaamd The Toynbee Convector, geschreven door Ray Bradbury, werd in 1984 voor het eerst gepubliceerd in de Playboy (daarom koop je de Playboy, voor de verhalen). Dit verhaal gaat over een man die zegt een tijdsreiziger die met een tijdsmachine, die hij de Toynbee convector noemt, vanuit de toekomst is gekomen om de samenleving van de ondergang te redden. Aan het einde van het verhaal geeft de man toe dat hij helemaal geen tijdsreiziger was, maar alles had gelogen zodat mensen de wereld zouden gaan verbeteren. Hoewel de Toynbee in de titel weer naar onze vriend Arnold verwijst kan het ook zijn dat de Toynbee Tiles naar dit verhaal verwees met het idee dat mensen verenigd moeten worden om een Utopia te kunnen creëren (met de doden en Jupiter?).
Hoewel de Toynbee Idea tegels allang niet meer verschijnen, is er sinds begin 2000 een nieuwe generatie van tegels ontstaan. Deze tegels hebben een andere opdruk en zijn waarschijnlijk niet van dezelfde maker. De meeste van de nieuwe tegels zijn gemaakt door een kunstcollectief genaamd House of Hades en nemen met teksten als ‘One man against American media’ en ‘Tiles made from the groundbones of dead journalists’ een duidelijke standpunt in. Terwijl de nieuwe tegels vandaag de dag nog gemaakt worden verdwijnen helaas de originele Toynbee tegels. Dit komt door slijtage of door wegwerk. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Als je nou meer wil weten, bezoek dan de site. Hier is vrijwel alle informatie te vinden die ooit gepubliceerd is over de tegels. Voor theorieën over de maker (The Toynbee Tiles), kijk de documentaire Resurrect Dead: The Mystery of the Toynbee Tiles (Winnaar van Sundance Beste Regie Award voor documentaires) en onthoud: als niemand jou je zegje laat doen, verspreid je boodschap dan op mysterieuze wijze over meerdere contingenten en misschien schrijft een student er dan 35 jaar na dato een blogpost over.
0 reacties